Leigh Sloggett is een Australische singer/songwriter die zijn gewrochten ook nog degelijk kan voordragen. Zijn songs horen thuis in het blues en folk genre, roots music kortom. Hij is met deze “Looking for the Clues” aan zijn tweede proefstuk toe. Zijn eerste leverde hij in 2006 af, getiteld “Sliding to Your Destiny”.
Met deze CD bewijst Leigh eens te meer dat er in Australië heel wat talent zit. Hij schreef alle songs zelf, muziek en tekst, behalve voor “River” en “Blue Jewel” waar ene Peter Newell de teksten voor zijn rekening nam.

Leigh is bovendien een uitmuntend fingerpicker, van de soort die nooit een overbodige noot per ongeluk aanslaat, om ze dan achteraf ‘ghost notes’ te noemen. Clean spel is zijn devies, proper afgelijnd, accuraat, ook bij zijn slidespel, en met de blote vingers getokkeld, nimmer een snaar ongewild dempend. Hij gebruikt een reeks minder gekende open tunings, waarbij hij zijn gitaar enkele tonen lager stemt, bijna in het tenor spectrum, waardoor zijn bassnaren zo lekker ‘soepel laag’ klinken. Aan de klank te oordelen gebruikt hij heavy gauge snaren, maar toch slaagt hij erin zijn snaren, soms hele akkoorden, galant een halve toon of meer op te drukken en ze een snelle vibrato mee te geven.

Liz Frencham op double bass, of contrabass, vult en voelt hem opvallend secuur aan. Luister naar de titelsong “Looking for the Clues” en “Crayfish Col”. In deze laatste zit ook het sfeervolle, bijna zwoele brushwerk op de snaredrum van de hand van Thom Moore.

Mijn persoonlijke voorkeur gaat naar “Am I Going Insane” dat een Delta bluesige saudade heeft. De eenzaamheid die je voelt als je in een onmetelijke natuur beweegt ligt er zo in te grabbel. Nog meer van die lonesome feeling zit er in het prachtige “River”. Niet in het minst door de vervreemdende, oeroude klanken van de door Stax bespeelde didgeridoo, het voorhistorische instrument van de Aboriginals dat steeds meer terrein inpalmt in de roots Music. En terecht. De onbestemdheid die je bij deze song overvalt, wordt nog versterkt door de thunder drums van Jeremy P. Martin. Machtig prachtig.

Niet alle songs zijn even sterk, maar alleszins behoren ze tot het betere werk in het genre van het ‘intelligente’ luisterlied. En vergeleken met zijn toch al goeie eerste CD, is deze een grote stap richting authentieke Sloggett sound. En daar doen ze het voor, toch ?

Een aanrader voor de acoustic guitar lover. En al de anderen kunnen er ook geen kwaad mee.

Personnel :

1. Leigh Sloggett : vocals, acoustic and lap slide guitar
2. Liz Frencham : double bass, backing vocals
3. Mark Blanch : drums, percussion
4. Thom Moore : drums on # 8, percussion on# 4
5. Stax : didgeridoo on # 10
6. Gretchen Anderson : violin on # 9
7. Jeremy P. Martin : thunder drum on #10

 

witteMVS